Pewna tama została ukończona w sierpniu 1955 r., z projektowaną pojemnością retencyjną 13,5 mln m3, wysokością zapory 21,15 m i wysokością korony zapory 1870 m. Ponieważ fundament zapory ma miękką warstwę gleby, główna zapora jest łukową jednorodną zaporą ziemną, która zakrzywia się w górę rzeki, o długości 660 m, a istnieją dwie zapory pomocnicze o długości 1128 m, a całkowita długość osi zapory wynosi 1788 m.
Ponieważ zapora znajduje się na trzeciorzędowych piaszczystych warstwach mułu i drobnego piasku, nie przeprowadzono żadnych zabiegów fundamentowych, co spowodowało liczne wycieki wody, wylewanie piasku i zawalenie się zbocza zapory po wybudowaniu zbiornika. Mimo wielokrotnych zabiegów nie udało się go wyleczyć.
Wiele lat później, w oparciu o szczegółowe badania, zaproponowano środki zaradcze. Zastosowano warstwę geowłókniny filtracyjnej, która zastąpiła tradycyjną warstwę filtra żwirowego w poduszce skarpy zapory 120 m w górę rzeki oraz w rowie odwadniającym 181 m w dół rzeki w głównej sekcji koryta zapory w celu odwodnienia i kontroli erozji.
Po profesjonalnym ułożeniu przez zespół inżynierów, obejmuje on 7630 m2 poduszki skarpy zapory w górę rzeki, 1460 m2 rowu odwadniającego w dół rzeki, 14770 m2 głównej powierzchni kołdry zapory w górę rzeki oraz łącznie 23860 m2 poduszki skarpy zapory w górę rzeki. geowłóknina położona. Po latach normalnej pracy, główna tama nie odnotowała jak dotąd żadnych nieprawidłowości.
Analiza projektu zapory ziemnej
1) Obliczanie przesiąkania zapory ziemnej
W celu zrozumienia rozkładu pola przepływu przesączania w zaporze ziemnej zbiornika, przeprowadzono dwukierunkowe testy symulacji elektrycznej i analizę numeryczną metodą elementów skończonych na sekcjach 0+390 i 0+460 zapory ziemnej.
2) Test warstwy filtracyjnej z geowłókniny.
Ten test inżynieryjny wykorzystuje igłowane geowłókniny do przeprowadzania testów przepuszczalności wody systemu z materiałami glebowymi (glina pylasta, gleba piaszczysta i piasek) w celu pomiaru zmian przepuszczalności wody gleby bazowej i systemu tkanin w czasie. Wyniki obliczeń pokazują, że geowłóknina spełnia wymagania i może być stosowana jako warstwa filtracyjna.
3) Analiza wytrzymałości geowłókniny.
W przypadku geowłókninowych warstw filtracyjnych zależy to głównie od wielkości porów tkaniny i jej przepuszczalności wody. Wykorzystując wzory na rozerwanie i przebicie do weryfikacji, geowłóknina filtracyjna może spełniać rzeczywiste warunki pracy zapory ziemnej zbiornika.
Układ inżynieryjny geowłókniny
1. Dolna warstwa filtra odwrotnego
Ta zapora ziemna zbiornika wykorzystuje geowłóknina igłowana (grubość 4,58 mm) jako korpus filtra tylnego w trzech miejscach:
1) Odwrócony korpus filtra nr 4 znajduje się u podnóża głównej tamy, a jego całkowita długość wynosi 180 m.
2) Głowica korpusu filtra tylnego nr 2 przecina się pionowo z korpusem filtra tylnego nr 1. Ponieważ konwencjonalny korpus filtra żwirowego ma końcowy odcinek 52,1 m, geowłóknina nie może być na nim bezpośrednio ułożona. Dlatego najpierw zbudowano odcinek filtra żwirowego o długości 3,25 m, a następnie ułożono warstwę filtracyjną z geowłókniny o długości 26,65 m.
3) Korpus filtra tylnego nr 6 to płaska konstrukcja filtra tylnego o długości 9 m i szerokości 6 m. Znajduje się w starym korycie rzeki u podnóża głównej tamy. Stare koryto rzeki ma głębokość 5 m i jest pokryte piaskiem i kamykami, a pod spodem znajduje się warstwa gliny.
2. Ochrona zbocza powierzchni zapory
Główna zapora wymaga renowacji w celu ochrony przed falami i ochrony skarp na powierzchni zapory, obejmującej obszar 23 500 m2. Warstwa amortyzująca jest wykonana z geowłóknina poliestrowa igłowana o grubości 3,5 m. Jednocześnie stosowane są dwa rodzaje materiałów do ochrony twarzy. Na lewym i prawym przyczółku oraz na wysokości poniżej 1862,5 m zapory głównej zastosowano suchą ochronę czoła. Powierzchnia zapory głównej powyżej 71862,5 m jest chroniona przez szereg betonowych prefabrykowanych bloków.
Technologia budowy tkanin geowłókninowych
1. Budowa korpusu filtra wstecznego
Budowa korpusu przeciwfiltracyjnego tego projektu powinna zostać zakończona w jednym wykopie fundamentowym.
Podczas budowy geowłókniny są najpierw układane z obu końców wykopu fundamentowego do środka, a kamyki są wypełniane podczas układania.
Aby zapobiec nadepnięciu i wystawieniu na słońce pracowników budowlanych, geowłóknina na górze wykopu musi być przykryta słomianą zasłoną. Aby zapobiec wypełnieniu błota na powierzchni tamy kamykami i wpływaniu na przepływ wody, na kamykach układa się gruboziarnisty piasek i kamienie, a następnie przykrywa gruzem w celu ochrony powierzchni.
Konstrukcja korpusu filtra zwrotnego jest wykonana zgodnie z przekrojem wymaganym przez projekt.
2. Konstrukcja zbocza
1) Renowacja powierzchni zapory.
Zapora głównego zbiornika w ramach tego projektu działa od ponad 30 lat. Po usunięciu oryginalnych kamieni zabezpieczających zbocze, poduszek i chwastów powierzchniowych, wymagane są kompleksowe i precyzyjne pomiary w celu dostosowania nachylenia i przycięcia go zgodnie z pierwotnym współczynnikiem nachylenia.
Jeśli zagłębienie musi zostać wypełnione i dokładnie zagęszczone, aby powierzchnia zapory była płaska, można do niego płasko przymocować geowłókninę. Dopiero po ułożeniu betonowych bloków powierzchnia zapory będzie schludna i piękna.
2) Układanie geowłókniny i bloków betonowych.
Geowłóknina jest układana w sekcjach od dołu do góry wzdłuż pionowego kierunku osi tamy. Każda sekcja ma około 8 do 12 m długości, co oznacza, że 2 do 3 kawałków geowłókniny jest zszytych razem.
Po ułożeniu geowłókniny filtracyjnej należy natychmiast przystąpić do układania bloków betonowych, aby zminimalizować czas ekspozycji geowłókniny na słońce do momentu ułożenia jej na wysokości projektowej.
Osadzić geotechniczną tkaninę filtracyjną 30 cm w wykopie korpusu tamy, a następnie co 2 m przybić stalowe wiertła o średnicy 12 mm i zakotwić je w korpusie tamy. Następnie należy wypełnić wykop i zagęścić go, po czym można ułożyć betonowe bloki.
Betonowe bloki są również układane od dołu do góry tamy, a stalowe pręty są przebijane podczas układania. Końce stalowych prętów są spawane i mocno wiązane, a następnie zakopywane na drewnianych palach na szczycie tamy. Szczeliny między betonowymi blokami są wypełniane gruboziarnistym piaskiem, a następnie wylewana jest zaprawa asfaltowa.
Aby upiększyć powierzchnię zapory, można nałożyć warstwę kolorowej zaprawy na powierzchnię zaprawy asfaltowej.
Efekt wdrożenia projektu
Ta zapora ziemna zbiornika wykorzystuje warstwę filtracyjną z geowłókniny zamiast tradycyjnej warstwy filtracyjnej ze żwiru. Po zakończeniu projektu bagno u podnóża tamy natychmiast wyschło, wylot korpusu filtra był czysty, a efekt filtracji drenażu był niezwykły.
Praktyka dowiodła, że w przypadku braku idealnie sortowanych naturalnych materiałów żwirowych, zastosowanie geowłókninowych warstw filtracyjnych ma zalety prostej konstrukcji, łatwej kontroli jakości konstrukcji, szybkiego postępu budowy i oszczędności inwestycji w porównaniu z konwencjonalnymi żwirowymi warstwami filtracyjnymi. Może to skrócić czas budowy o ponad połowę i zaoszczędzić około 1/3 inwestycji.
